Lezing van Gods Woord
Alleluia, alleluia, alleluia !
Iedereen die leeft en in Mij gelooft
zal in eeuwigheid niet sterven.
Alleluia, alleluia, alleluia !
Deuteronomium 6,4-13
Luister Israël! De Heer is onze God, de Heer is de Enige. U zult de Heer uw God liefhebben met heel uw hart, met heel uw ziel en met al uw krachten. De geboden die ik u vandaag voorschrijf, moet u in uw hart prenten. Spreek er met uw kinderen telkens opnieuw over, wanneer u thuis bent en onderweg, als u slapen gaat en opstaat. Bind ze als een teken op uw hand en als een band op uw voorhoofd. Grif ze in de deurposten van uw huis en op de poorten van uw stad. Wanneer de Heer uw God u in het land gebracht heeft dat Hij uw vaderen Abraham, Isaak en Jakob onder ede beloofd heeft, een land met grote en prachtige steden die u niet gebouwd hebt, met huizen vol kostbare dingen die u niet gevuld hebt, met gehouwen regenbakken die u niet hebt uitgekapt, met wijngaarden en olijfbomen die u niet hebt geplant, en wanneer u dan in overvloed te eten hebt, zorg er dan voor de Heer niet te vergeten, die u uit Egypte heeft geleid, dat slavenhuis. Vrees de Heer uw God, dien Hem en zweer bij zijn naam.
[Copyright © 1995 Katholieke Bijbelstichting]
Alleluia, alleluia, alleluia !
Als je gelooft,
zal je Gods heerlijkheid zien, zo spreekt de Heer.
Alleluia, alleluia, alleluia !
De tekst bevat de eerste bewoordingen van het "Sjema Israël" (Luister, Israël), het oude gebed dat elke jood nog elke dag opzegt. In deze uitnodiging ligt in synthese de gehele theologie van het boek Deuteronomium besloten. De gelovige is allereerst geroepen om te luisteren: dat is het begin van zijn geloof en de kern van zijn hele leven. Vervolgens wordt hij uitgenodigd om lief te hebben: "U zult de Heer uw God liefhebben met heel uw hart, met heel uw ziel en met al uw krachten". De liefde tot God is het voornaamste gebod waaruit de hele wet voortkomt. Zonder liefde wordt zelfs de wet, die de gezel van het leven is, een hinderpaal en een belemmering. Mozes vermaant de gelovigen in hun toestand van welbevinden om niet te vergeten dat het God was die hen uit de slavernij in Egypte verlost heeft. Door voortdurend en trouw te luisteren erkent de gelovige dat God alleen zijn Heer is, degene die hem liefheeft, die hem gered heeft en op wie hij kan vertrouwen. In totale overgave aan hun enige Heer vinden mensen hun verlossing. De naleving van de wet stelt Israël in staat om in Gods liefde te vertoeven en zijn kracht te ervaren. Het is het verbond met de Heer dat zijn volk elke dag zal ondersteunen en het van elk gevaar zal bevrijden.
Het gebed is het hart van het leven van de Gemeenschap van Sant’Egidio. Het is haar eerste “werk”. Aan het einde van de dag komt elke Gemeenschap, of die nu klein of groot is, samen bij de Heer om het Woord te beluisteren en zich tot Hem te richten in het gebed. De leerlingen kunnen niet anders dan aan de voeten van Jezus zitten, zoals Maria van Bethanië, om het “betere deel” te kiezen (Lc 10, 42) en van Hem zijn gezindheid te leren (vgl. Fil 2, 5).
Elke keer dat de Gemeenschap zich tot de Heer richt, maakt ze zich die vraag eigen van de anonieme leerling: “Heer, leer ons bidden!” (Lc 11, 1). En Jezus, meester in het gebed, antwoordt: “Wanneer jullie bidden, zeg dan: Abba, Vader”.
Wanneer we bidden, ook in de geslotenheid van ons eigen hart, zijn we nooit alleen of verweesd. Integendeel, we zijn leden van de familie van de Heer. In het gemeenschappelijk gebed wordt naast het mysterie van het kindschap, ook dat van de broederschap en zusterschap duidelijk.
De Gemeenschappen van Sant’Egidio, verspreid over de wereld, verzamelen zich op de verschillende plaatsen die gekozen zijn voor het gebed en brengen de hoop en het verdriet van de “uitgeputte en hulpeloze mensenmenigte” waarover het Evangelie spreekt (Mt 9, 37) bij de Heer. Deze oude menigte omvat de inwoners van onze hedendaagse steden, de armen die zich bevinden in de marge van het leven, en iedereen die wacht om als dagloner te worden aangenomen (vgl. Mt 20).
Het gemeenschappelijk gebed verzamelt de schreeuw, de hoop, het verlangen naar vrede, genezing, zin en redding, die beleefd worden door de mannen en vrouwen van deze wereld. Het gebed is nooit leeg. Het stijgt onophoudelijk op naar de Heer opdat verdriet verandert in vreugde, wanhoop in blijheid, angst in hoop, eenzaamheid in gemeenschap. En het rijk Gods zal spoedig temidden van de mensen komen.
